เมื่อมาเที่ยวที่จังหวัดระนอง...พี่เจ้าถิ่นอาสานำพาไปลิ้มอาหารทีเด็ดนามว่า ร้านถอดรองเท้า...หือ!!! แว๊บแรกคิดว่า พี่สั่งให้แอดมินต้องถอดรองเท้าตอนนั่งรถหรือเปล่าว แต่ไม่ใช่ ชื่อร้านจริงๆ ร้านถอดรองเท้า

แอดมินต้องมีคำถามชัดๆ ว่าทำไมชื่อร้านนี้ เจ้าถิ่นแจ้งว่า ร้านนี้เจ้าของร้านรักษาความสะอาดมาก...สมัยก่อนใครมากินที่นี่มีบังคับให้รองเท้าก่อนเข้าร้านเสมอ เพราะไม่อยากให้พื้นเปื้อน... โห้ววว เล่นกันอย่างนี้เลย แต่ในปัจจุบันนี้ไม่ต้องถอดรองเท้าแล้ว เพราะไม่งั้นรองเท้าเต็มหน้าร้านไปหมด... แหมม...ท่าทางต้องมีอิทธิพลความอร่อยแน่ๆ คนถึงยอมกันแบบนี้...

ก่อนอื่น...แอดมินสารภาพก่อนว่าการไปเยือนครั้งนี้ แอดมินไม่เคยหาข้อมูลใดๆ จึงทำให้ตื้นเต้นสุดๆ (ขอเล่าตามประสบการณ์ที่เจอ) ซึ่งในภาพตามจิตนาการคิดว่าต้องเป็นร้านหรูๆ หรือไม่ก็ต้องคลาสิกสุดๆ ตกแต่งแบบว่ามีอะไรที่ต้องว้าว... (ประมาณเหมือนพวกร้านก๋วยเตี๋ยวฮิปๆ หรือร้านเก๋ๆ ) ที่มีคอนเซ็ปต้องถอดรองเท้าเข้าร้านแน่ๆ แต่พอไปถึงหน้าร้าน...ถึงกับยืนสตั๊นไป 3 วินาที **จินตนาการข้างต้นเป็นเพียงความคิดส่วนตัวล้วนๆ ออกจะเพ้อนิดๆ **

ร้านถอดรองเท้า เป็นลักษณะบ้านไม้เดี่ยว 2 ชั้น ธรรมดาๆ แล้วก็มีชื่อร้านตัวโตๆ ร้านอาหารถอดรองเท้า (เหมือนโดนมนต์สะกดว่า โอมจงถอดรองเท้า) ... งง สิจ๊ะงานนี้ แล้วเป็นร้านอาหารยังไง ??? เพราะมองไปในร้านก็เป็นลานโล่งๆ พื้นปูนธรรมดา อ๋อ..ต้องไปกินที่ชั้น 2 ของบ้านแน่ๆ ... ระหว่างที่เก็บภาพ คนในร้านก็บอกว่า ไม่ต้องถอดรองเท้า เดินมาได้เลยจ้า...

แต่สิ่งที่เห็นมีผ้าเช็ดเท้าอยู่หน้าบ้าน... งานนี้แอดมินมีสับสน แต่ทีมงานเดินไปแล้วต้องเดินตามไปแบบใส่รองเท้าไปก่อนแล้วกัน

เมื่อเดินไปจุดมุ่งหมายในใจ หาบันไดขึ้นชั้นสอง แต่ได้ยินเสียงเรียกแว่วๆ เดินตรงมาเลยจ้า... ก็มึนๆ เดินไปด้านใน...ของบ้านทะลุไปด้านหลัง

อ้าว...เฮ้ย นี้มันครัวแล้วนี้หน่า เสียงกะทะ และเสียงผัดเต็มไปหมด...ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงจากแม่ครัวบอกว่า เดินผ่านเข้าไปเลยจ้า.. งง สิจ๊ะงานนี้ผ่านครัวแล้วจะมีอะไรอีก 

แอดมิน : โทษจ้า...ไหนละบันไดไปชั้น 2 

แม่ครัว : ท่าทางกำลังเตรียมอาหาร...แล้วบอกว่า เดินไปด้านในเลยจ้า...แบบว่าก็คงไม่ได้ฟังที่แอดมินถามเพราะยุ่ง ประมาณว่าบอกพิกัดเดินเข้าไปก่อน...

แอดมิน : (ก็เดินเข้าไปตามที่บอกสิจ๊ะ...จะรออะไรอีก)

พอเดินออกพ้นครัว...ก็ถึงบางอ้อ... มันเป็นส่วนของโต๊ะนั่งกินนี้เอง แต่อยู่ด้านหลัง...ไม่สิ ต้องบอกว่าอีกส่วนในพื้นที่สวน ด้านในของบ้านหลังนี้ (เพราะหลังบ้านมันเป็นส่วนของครัวไปแล้ว)...

ซึ่งจำนวนโต๊ะและที่นั่งก็มีไม่เยอะ ตามภาพเลยจ้า... แต่แอดมินโชคดีไปประมาณบ่ายกว่าๆ เลยทำให้โต๊ะว่าง.... เป็นเหมือนโรงอาหารมีโต๊ะ พร้อมพัดลมประจำจุดต่างๆ ... 

มาถึงจุดนี้...พี่เจ้าถิ่นแนะนำว่า แกงส้ม ที่นี้สุดยอด... พร้อมกวาดสายตาดูราคาอาหารโดยรวม...ก็คิดว่าราคาประมาณปรกติรับได้ ทีมงานก็สั่งมาลองกันเลย....(กำลังหิวสุดๆ)

ผัดใบเลียง... เป็นผักที่ขึ้นชื่อในภาคใต้ (ต้องลองเลยจัดมา) 

ปูนิ่มทอดกระเทียม... เห็นแล้วปลื้มเลย

กุ้งผัดกะปิสะตอ... กุ้งตัวใหญ่และสดมาก สะตอเม็ดใหญ่และสวยมาก ปกรติกินไม่เป็นแต่มาลองครั้งแรกที่นี้ ถือว่าอร่อยมาก...

แกงส้มไข่ปลา...สีสันสุดๆ  เนื้อปลาและไข่ปลาแน่นๆ ปกรติในกลุ่มบางคนไม่เคยกินแกงส้มแบบภาคใต้เลย... ปรากฏว่าชิมแล้วอร่อยมาก...อันนี้ฟันธง รสชาติถือว่าดีงาม

ยำไข่ปลา...ดูงดงามอีกหนึ่งเมนู

ภาพรวมอาหารบนโต๊ะ...จัดชุดใหญ่เพราะหิวสุดๆ ... น่ากลัวมากที่สั่งกันตอนหิวเนี้ย แต่สรุปสุดท้ายหมดทุกอย่าง!!! เพราะอร่อยจริง...

สรุปค่าเสียหายสำหรับมื้อนี้... 1350 บาท มีข้าวผัดกุ้งด้วยแต่ถ่ายไม่ทัน.. จากการประเมินราคาอาหารไปสูงที่เมนู กุ้งผัดกะปิสตอ ที่ราคา 430 บาท ส่วนเมนูอื่นๆ ราคาตามบิลเลยจ้า...

หากจัดอันดับความอร่อย ที่ในกลุ่มยกให้... แกงส้ม ผัดกุ้งกะปิสตอ ปูนิ่มทอดกระเทียม ยำไข่ปลา และผัดใบเลียง

**ความคิดเห็นส่วนตัวในกลุ่มของ Review Promote เท่านั้น กรุณาใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจ**

สรุปแบบกระชับสำหรับ ร้านอาหารถอดรองเท้า (โรงกลวง)

- ชื่อร้านถอดร้องเท้า แต่ตอนนี้ไม่ต้องถอดรองเท้าก่อนเข้าร้านแล้ว 

- หากไปตอนช่วงเวลาเที่ยง หรือช่วงเวลาแน่นๆ คนอาจจะเยอะมาก อาหารจะได้ค่อนข้างช้า

- รสชาติอาหารถือว่าละมุนลิ้น ใครกลัวอาหารใต้ บอกเลยว่าร้านนี้รสชาติอาหารใต้ที่นี่ละมุนลิ้นมากๆ 

- ราคาอาหารอาจจะมีบางเมนูราคาสูง ดูให้ดีๆ ก่อนสั่ง แต่เอาจริงก็ได้เยอะตามจำนวนราคา 

- แนะนำไปกันหลายๆ คน จะได้ลิ้มหลายๆ เมนู แบ่งกันกิน

- ร้านอาหารไม่มีแอร์ เปิดโล่งมีพัดลม

- ร้านนี้แอดมินถือว่าแนะนำต้องไม่พลาดหากมา จังหวัดระนอง ... ไม่ได้อวยแต่ลองแล้วแจ่มจริง

- คำว่า โรงกลวง ไปสืบมาคือ ชื่อของชุมชนที่ร้านตั้งอยู่จ้า...